Dermatologia paznokcia

Paznokieć, jak włos, jest przydatkiem skóry, zbudowany jest z rogowych komórek naskórka. Zrogowaciałe komórki tworzą blaszkę zwaną paznokciem, który swym brzegiem tylnym i brzegami bocznymi wnika w szczelinę skóry tzw. kieszeń paznokcia. Przedni brzeg paznokcia pozostaje wolny stąd jego nazwa wolny brzeg paznokcia.

Część największą środkową nazywamy ciałem lub trzonem paznokcia. Spoczywa ono na łożysku paznokcia. Łożysko jest czułą i ukrwioną częścią paznokcia. Znajdują się w nim liczne naczynia włosowate, które dają zabarwienie płytce paznokciowej. Podstawę paznokcia stanowi korzeń zaczynający się jako macierz, która ukryta jest pod naskórkiem.

Paznokcie są zbudowane głównie ze stwardniałych, martwych komórek zawierających keratynę — włókniste białko. Ich wzrost jest zależny od palca i od osoby. Przeciętnie wynosi 3 milimetry na miesiąc. Funkcją paznokci jest chronić opuszki palców przed urazami, zwiększać zdolności manipulacyjne dłoni, szczególnie w przypadku chwytania drobnych przedmiotów.

Paznokcie zwiększają wrażliwość dotykową palców oraz służą celom diagnostycznym w przypadku chorób układowych tkanki łącznej i skóry. Do czynników mających negatywny wpływ (deformacje) na stan płytki paznokciowej zaliczamy niedobory żywieniowe, schorzenia przemiany materii, choroby narządów wewnętrznych, liczne czynniki zewnętrzne na przykład wilgoć, stosowanie środków chemicznych, temperatura.